Gisteren een zeer interessante aflevering van Tegenlicht, dat echt nieuw licht werpt (vergeef me de beeldspraak) op de achtergronden van de crisis.
Kort na aanvang van de financiële crisis van 2008 verzamelt de socioloog Manuel Castells op verzoek van de vermogende Gulbenkian Foundation in Lissabon een kleine groep van internationale topintellectuelen om zich heen om dieper over de crisis na te denken. Terwijl de crisis zich ontpopt en steeds nieuwe vormen aanneemt, doopt Castells zijn groep ‘The Aftermath Network’, een verwijzing naar de nieuwe wereld die volgens hem uit de as van de crisis tevoorschijn komt. KLIK HIER OM DE HELE AFLEVERING TE BEKIJKEN
Vanaf het begin delen de leden van het Aftermath netwerk de mening dat dit niet alleen een financiële en economische crisis is, maar ook een sociale en culturele crisis die een fundamentele verandering van de Europese en Amerikaanse samenlevingen teweeg brengt. Ook de rol van media, politieke partijen en nieuwe geopolitieke verhoudingen kan niet buiten beschouwing blijven.
Hoe kan het dat, drie jaar na het failliet van Lehman Brothers en de daarop volgende redding van banken met overheidsgeld, de publieke sector kreunt onder extreme bezuinigingen terwijl de bankensector grote winsten blijft maken? Wat heeft het één met het ander te maken? Wat is er nu precies aan de hand? Wie zijn de daders en de slachtoffers? Wat zijn de culturele, sociale en politieke consequenties? En is er naast een economische analyse van ‘ups en downs as usual’ niet ook een heel ander verhaal over deze crisis te vertellen?
Drie jaar achtereen komen de Aftermath denkers in de zomer bij elkaar in Lissabon, de stad van de Fado waar ooit de plannen voor een ambitieuze Europese agenda werden gesmeed. Intussenverandert de crisis ingrijpend van karakter. Manuel Castells (socioloog, Universitat Oberta de Catalunya, Barcelona & University of Southern California, Los Angeles), Terhi Rantanen (communicatiewetenschapper, LSE, Londen), Michel Wieviorka (socioloog, EHESS, Parijs), Sarah Banet -Weiser (cultuurwetenschapper, University of Southern California, Los Angeles), Rosalind Williams (historicus, MIT, Boston) en John Thompson (socioloog, University of Cambridge) analyseren de crisis in al haar verschijningsvormen en bieden nieuwe, verrassende perspectieven.
Regie: Bregtje van der Haak
Research: Gerko Wessel
Camera: Jean Counet
Geluid: Joris van Ballegoijen
Productie: Helen Goossens, Marie Schutgens
Eindredactie: Henneke Hagen & Jos de Putter
Verhuis je Geld 
Mijns inziens is de crisis de schuld van de banken en van de overheid. De overheid danst naar de pijpen van het geld en laat de burgers in de kou staan,
Ze verzinnen alleen drogredenen om de belastingen verder te kunnen verhogen en zo zelf weer uit de financiele problemen te komen ten koste van hardwerkende burgers.
Vroeger ( 30 jaar geleden) mocht niet meer dan 1/7 deel van het maandinkomen aan hypotheek besteed worden. Met de toename van het aantal werkende vrouwen zijn ze hier van afgestapt. Onder het mom van emancipatie en het bezit van een eigen huis mogelijk te maken(. Huurhuizen zijn massaal verkocht door de woningcorporaties.De wachttijd voor een huurwoning is lang.)
Het gevolg is wel dat er ingeval van ontslag van een van de partners gelijk een probleem ontstaat.
Ook heeft de vrouw vaak geen keus meer tussen thuisblijven voor de kinderen of blijven werken. Het geld kan niet meer gemist worden.Als je jonge kind moeite heeft met de creche kun je niet thuisblijven, de noden van het kind tellen niet meer mee,
De banken zeggen dat de huizenprijs 1/3 deel te hoog ligt. Dit hebben ze met het spel van vraag en aanbod gecreeerd. De rentes waren laag, dus de prijzen van de huizen konden en moesten omhoog om voor de bank de meeste winst te behalen.
Toen wij ons eerste huis kochten(31 jaar geleden) was de rente 13 %. Dus na 10 jaar hadden wij ons huis eigenlijk al betaald en dan moet je nog 20 jaar betalen. Met het zakken van de rentes, moesten ze wat anders verzinnen.
De overheid zou er voor de burgers moeten zijn en niet voor het grote geld.
Maar het gezegde: Geld regeert de wereld, is ook al wel ouder dan 1000 jaar.
Dus het is hoog tijd dat hier verandering in komt